SIA กลุ่มนักล่าทรชน

บทนำ 

การพบเจอแห่งโชคชะตา

     “พ่อคะ พ่ออยู่ไหนคะ” ฉันที่กำลังรีบเก็บของเพื่อจะรีบออกไปทำงานที่โรงแพทย์ ตอนนี้ต้องมาเสียเวลากับการหาของสำคัญที่ไม่รู้ตัวเองเก็บไว้ไหนเลย...

     นี่ยังดีนะที่ยังมีพ่ออยู่ไม่อย่างนั้นวันนี้คงไม่ได้ออกไปทำงานแน่ๆเลย แต่ว่า...วันนี้ตั้งแต่เช้ามาก็ยังไม่เห็นแม้แต่เหงาของพ่อเลย หายไปไหนนะ!! “พ่อค...คะ”

     ฉันที่ตอนนี้กำลังหัวร้อนอย่างมากกับการหาของก็ต้องหยุดลง เพราะตอนนี้สิ่งที่อยู่ตรงหน้าคือ พ่อและผู้ชายอีกสี่คนที่ดูไม่ค่อยน่าไว้ใจเท่าไหร่นัก

     “ว่าไงลูก” ยังไม่ทันที่ฉันจะถามอะไร พ่อก็เอ่ยปากขึ้นมาก่อน

     “เอ่อ...คือ...พ่อเห็นสมุดเวทมนต์หนูไหมคะ คือเมื่อวานหนูเอาไปวางไว้ไหนไม่รู้ หาตั้งแต่เช้าแล้วไม่ได้ออกไปทำงานสักที”

     “อือ...พ่อน่าจะวางไว้ในตู้บนห้องพ่อนะ ลองไปดูนะ” ฉันพยักหน้ารับ พลางหันหลังกลับเพื่อเดินไปหยิบสิ่งที่กำลังหา แต่ยังไม่ทันไรก็ต้องหยุด “ไอลีนหนูพอจะมีเวลาว่างสักชั่วโมงไหม” เพราะว่าพ่อได้เอ่ยเรียกขึ้นมา

     “ก็พอจะมีอยู่นะคะ พ่อมีอะไรหรอคะ” ฉันตอบไปพร้อมกับหันหน้าไปมองคนถาม

     “พอดีว่า พ่อหนุ่มสี่คนนี้เขาบาดเจ็บมา พ่ออยากให้หนูช่วยรักษาหน่อยน่ะ” เมื่อพ่อพูดจบฉันก็รีบกลับไปสังเกตอีกสี่คนที่นั่งอยู่ในห้อง จริงๆด้วยสภาพแต่ละคนดูแทบไม่ได้เลย มีแต่รอยช้ำ รอยไหม้ รอยแผลเต็มไปหมด...ไปโดนอะไรกันมาเนี่ย

     “ได้ค่ะ แต่หนูขอไปหยิบสมุดหนูก่อนนะคะ” เมื่อฉันพูดจบก็รีบวิ่งขึ้นไปอีกชั้นเพื่อเอาของทันที

     พวกนั้นเป็นใครกันนะทำไมถึงได้บาดเจ็บมาขนาดนั้นกัน หรือว่า!! จะเป็นพวกนักฆ่าที่มาขู่พ่อให้รักษาใครเนี่ย ไม่ได้การแล้วต้องรีบลงไปทำแผลให้เสร็จก่อน พวกนั้นจะได้ไปกันสักที

     “มาแล้วค่ะพ่อ...!!!” นี่มันอะไรกัน...ทำไม ทำไม ทำไมพ่อถึง...

     “หลบ!!!!” เมื่อเห็นภาพตรงหน้าร่างกายของฉันมันขยับไม่ได้เลย รู้ตัวอีกทีก็โดนคว้าไว้แล้ว

     ตอนนี้สมองฉันโล่งไปหมด...ไม่มีอะไรเลย ไม่เหลืออะไรเลย ทำไมสิ่งนี้มัน...เป็นความจริง จริงๆเหรอ พ่อของฉันตายแล้ว...

     “เป็นอะไรรึเปล่านิกซ์!!!” เสียงของอีกคนในกลุ่มนั้นตะโกนมาทางฉัน...อ่อ คนที่มาคว้าฉันไว้ชื่อนิกซ์เหรอ อ่อ...ขอบคุณมากนะที่มาช่วยฉันไว้ แต่ว่าตอนนี้ฉันไม่มีแม้แต่เสียงที่จะพูดออกมา น้ำตาก็ไม่ไหล ความรู้สึกปั่นป่วนไปหมด

     “ไม่” เขาตอบกลับไปก่อนจะก้มลงมามองหน้าฉันที่อยู่ในอ้อมแขนของเขา “เธอ...ไม่เป็นไรใช่ไหม” ตอนนั้นฉันทำได้เพียงพยักหน้ารับไว้ ก็จะเป็นอะไรไปได้นายมาช่วยฉันไว้ทันนี่หน่า

     “รีบออกไปจากที่นี่ก่อนเถอะ!!!” เสียงใครอีกคนพูดนะ...ไม่เคยได้ยินหนิ “เดี๋ยวร่างของอาจารย์ฉันจะแบกไปเอง”

     อยู่ๆร่างของฉันก็ลอยขึ้นเนื่องจากถูกอีกคนอุ้มเอาไว้ เขากระโดดออกจากทางหน้าต่างบ้านแล้วิ่งเข้าป่าอย่างรวดเร็วทั้งๆที่ยังแบกร่างของฉันไว้อีกคนนึง แต่ความเร็วก็ยังไม่ตกเลย...เขาเป็นใครกันนะ

     เขาวิ่งมาตามทางเรื่อยๆจนพ้นป่าแล้วก็พบกับรถคันหนึ่งที่จอดรอไว้อยู่แล้ว เขาเปิดประตูรถออกแล้ววางฉันลงพร้อมกับผลักให้เข้าไปนั่งด้านในอย่างรวดเร็ว ภายในรถมีชายอีกสามคนนั่งรออยู่แล้ว

     ยังไม่ทันไรรถก็ออกตัวอย่างรวดเร็วทำให้ฉันที่สติหลุดไปไกลเริ่มรู้สึกตัวว่าเกิดอะไรขึ้น น้ำตาที่ถูกเก็บไว้ไหลออกมาอย่างห้ามไม่ได้ ใช่ ฉันกำลังร้องไห้อยู่...เพราะสิ่งที่เกิดขึ้นมันเกินจะรับไว้แล้ว

     “สวัสดีนะสาวน้อย พวกเราSIAนะ ต่อจากนี้เราจะดูแลเธอเอง”

..................................................................................................................................

1 คอมเม้น = 1 กำลังใจ :)

ไอลีน (Aileen)

อายุ 20

อาชีพ หมอนักเวทย์

อาวุธ เวทมนต์ วงแหวนเวทย์

ฉลาด อ่อนโยน จิตใจดี

..............................................................................................................................

สวัสดีนะคะทุกคน ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ เป็นนิยายแฟนตาซีเรื่องแรกเลยนะ ฝากติดตามกันด้วยนะคะ